Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 1 lipca 2024 roku odszedł mgr Andrzej Wolf, wieloletni pracownik Instytutu Fizyki Uniwersytetu Opolskiego. Ceremonia pogrzebowa odbędzie się w starej kaplicy cmentarza komunalnego w Opolu-Półwsi. Została zaplanowano na piątek, 5 lipca 2024 roku, na o godz. 10:00.
Andrzej Wolf urodził się 14 maja 1953 roku w Gogolinie, tam też skoczył szkołę podstawową i liceum. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej ukończył szkołę pomaturalną i rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu w 1973 roku.
W sierpniu 1981 roku ożenił się z Krystyną, z którą miał syna Grzegorza i tworzył szczęśliwą rodzinę do śmierci.
Przez całe swoje życie zawodowe zawsze ze stoickim spokojem, wykonywał pracę, którą uwielbiał w Instytucie Fizyki, najpierw w Wyższej Szkole Pedagogicznej, a następnie na Uniwersytecie Opolskim. Rewelacyjnie łączył życie i rozwój zawodowy z życiem rodzinnym.
W 1994 roku skończył studia i uzyskał tytuł magistra w dziedzinie fizyki. Od początku swojej kariery zawodowej był związany z Zakładem Dydaktyki, który w późniejszym czasie został przemianowany na Pracownię Dydaktyki Fizyki. W swojej wieloletniej karierze współpracował przy tworzeniu tej pracowni z tak znamienitymi dydaktykami, jak Św. P. dr hab. Bożena Pędzisz, czy państwo Tokarowie. Pracował w Sali Zbiorów WSP stając się opiekunem Pracowni Dydaktyki Fizyki. Tworzył wraz z Bronisławem Tokarem i Andrzejem Trzebuniakiem fantastyczne trio, które wyczarowywało niezapomniane doświadczenia.
Zapewniał opiekę techniczną do zajęć z dydaktyki fizyki na studiach dziennych i podyplomowych, brał udział w przygotowywaniu pokazów do wykładów kursowych i wykładów popularyzatorskich dla uczniów różnych typów szkół. Wielu obecnych nauczycieli fizyki kształciło swój warsztat dydaktyczny okiem Andrzeja. Przez wiele lat był kierownikiem I Pracowni fizycznej i prawdziwą skarbnicą wiedzy. Znał każdy najdrobniejszy przyrząd. Podczas zajęć przygotowywał i przeprowadzał doświadczenia z profesjonalizmem i swoistą elegancją. Inspirował studentów do samodzielnego myślenia. Był zawsze przygotowany, obowiązkowy, punktualny, skrupulatny, uczynny i koleżeński. Jako starszy, doświadczony kolega, zawsze służył radą i pomocą.
Andrzej Wolf mimo ogromnego doświadczenia i wiedzy, był osobą bardzo skromną i stonowaną. Nie mówił zbyt wiele o sobie, za to potrafił słuchać. Mimo to, był istną skarbnicą anegdot, które potrafił opowiadać, z sobie właściwym, bardzo subtelnym i inteligentnym poczuciem humoru.
Uwielbiał książki, których posiadał bardzo wiele. Był zapalonym żeglarzem i motocyklistą, dobrze gotował. Niewiele osób wiedziało jednak o jego pasjach i zainteresowaniach, bo się z nimi nie obnosił. Jedną z niewielu rzeczy, którą o sobie opowiedział to, to, że przejechał w młodości na motocyklu niemal całą Polskę.
W czasie wielu rozmów, nie tylko o fizyce był uważnym słuchaczem. Niewiele mówił o sobie, za to więcej o swoich bliskich ciesząc się i będąc dumnym z ich sukcesów. Umiał po prostu słuchać! Był człowiekiem wielkiej kultury osobistej, który raczej wolał wspominać o zaletach osób, z którymi przyszło mu współpracować, niż krytykować. Jeśli chciał zwrócić uwagę to robił to w sposób taktowny i zawoalowany.
Cicho wypełniał swoje obowiązki, jednak, gdy przeszedł na emeryturę w roku 2019, wszyscy w Instytucie Fizyki UO mocno odczuliśmy jego brak. Wielokrotnie przychodził do pracowni i wspierał nas w ustawianiu aparatury i ćwiczeń. Bez Jego życzliwej i nienarzucającej się pomocy, trudno było następcy szybko wdrożyć się w szczegóły techniczne eksperymentów.
Andrzeju spotkać Cię na swojej drodze to była przyjemność i zaszczyt.
Zapamiętamy Cię jako przyjaznego, dobrego i życzliwego człowieka, na którego zawsze można było liczyć, poradzić się i pożartować.
Wszyscy będziemy łączyć Cię z doświadczeniami, które wraz z ekipą prezentowałeś na każdym wykładzie z fizyki, Opolskich Festiwalach Nauki i spotkaniach popularyzujących fizykę. Dziękujemy Ci za to wszystko!
Koleżanki i Koledzy z Instytutu Fizyki UO
