Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci

Pani dr Danuty Tokar

cenionej specjalistki w zakresie dydaktyki fizyki. Była pracownikiem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu w latach 1956-1990. Zmarła w wieku 91 lat.

Ostatnie pożegnanie odbędzie się 5.08.2023 o godzinie. 12:00
w Nowej Kaplicy na cmentarzu komunalnym Opole – Półwieś.

 

Pani Doktor była leaderką zespołu twórców opolskiej szkoły dydaktyki fizyki, która zdobyła renomę nie tylko w Polsce, ale również w krajach ościennych: NRD, ZSRR oraz w Czechosłowacji. Organizatorka konferencji naukowych i działalności popularyzatorskiej. Autorka licznych publikacji, wystąpień konferencyjnych oraz pokazów doświadczeń fizycznych.

 

 

Uczestniczyła aktywnie w organizowaniu procesu doskonalenia umiejętności zawodowych czynnych nauczycieli fizyki. W 1975 roku została powołana na kierownika Zakładu Dydaktyki w Instytucie Fizyki WSP w Opolu. Po zakończeniu pracy na WSP w roku 1991 podjęła pracę w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym w Opolu jako konsultant metodyczny z fizyki. Skompletowała jedenastoosobową Sekcję Nauczycieli Doradców Metodycznych w zakresie nauczania fizyki. Systematyczną pracę doradczą Sekcji, obejmującą nauczycieli fizyki szkół podstawowych i średnich całego województwa opolskiego, organizowała do 1999. Ponadto w WOM-ie pełniła funkcję kierownika Zespołu Edukacji Matematyczno-Przyrodniczej.

 

 

Angażowała się w działalność społeczną będąc: członkinią Komitetu Redakcyjnego Fizyki w Szkole w latach 1975-2000 i Komitetu Wydawniczego w WOM-ie w Opolu w latach 1991-1999; przewodniczącą Opolskiego Oddziału PTF w latach 1981-85; ławniczką w Oddziale Penitencjarnym Sądu Wojewódzkiego w Opolu w latach 80-tych; członkinią ZNP od 1956 do powstania w WSP w Opolu Niezależnego Związku Zawodowego „Solidarność”- wstępując w jego szeregi; w latach 1996-2003 była upoważniona przez Ministra Edukacji Narodowej do wydawania opinii kwalifikujących podręczniki z fizyki do użytku szkolnego oraz pełniła  funkcję rzeczoznawcy środków dydaktycznych do edukacji dydaktycznej z fizyki i astronomii.

 

Pani Doktor otrzymała: Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Zasłużony dla Miasta Opola i dla Województwa Opolskiego.

Najważniejszym owocem działalności Pani Doktor i współtworzonego przez Nią Zakładu Dydaktyki są nauczyciele fizyki w szkołach średnich i wyższych, którzy pracują w miastach nieraz bardzo odległych od Opola. Wielu z nich zapewne wspomina relację jaką tworzyła ze swoimi studentami, którą można określić jako rodzaj „matkowania”. Zapamiętamy Ją jako wielką pasjonatkę uprzystępniania fizyki, wychowawczyni kilku pokoleń nauczycieli fizyki, niezwykle ciepłego człowieka o wielkiej pogodzie ducha.

Koleżanki i Koledzy
z Instytutu Fizyki
Uniwersytetu Opolskiego